مسئله ناترازی بنزین از دو محل ناشی می‌شود یک بخش به دلیل صنعت خودرو با مصرف غیربهینه است و بخش دیگر آن به دلیل قیمت پایین بنزین و استفاده از ماشین‌های شخصی برای عبور و مرور حتی برای فواصل کم و همچنین افزایش استفاده از خودرو به دلیل دستکاری قیمتی سوخت‌ها و ایجاد مازاد مصرف به دلیل قیمت پایین بنزین در کشور است که سرجمع آن سبب شده است که همیشه شاهد ناترازی در مصرف بنزین باشیم و حتی برهه‌هایی هم که به صادرات بنزین رسیدیم، به دلایلی نظیر آزادسازی قیمتی و کاهش مقطعی مصرف یا قرارگیری کشور در بحران‌های اجتماعی بهداشتی نظیر بحران کرونا بوده است.

برای حل مسئله ناترازی بنزین و مدل فعلی غیربهینه مصرف، باید از پایه به سمت اصلاح شیوه توزیع یارانه بنزین برویم تا در آن مردم ذی‌نفع بهینه مصرف کردن بنزین باشند و همه عواید آن به دست خود مردم برسد تا شاهد حل این معضل رفتار مصرفی غیربهینه باشیم و این مدل مبتنی بر بنزین به نفر است. مدل بنزین به ازای هر نفر راه حلی جامع برای چالش های کمبود بنزین و قاچاق سوخت در ایران ارائه می دهد. این سیستم با اختصاص سهمیه بنزین به افراد به جای سهمیه بر روی وسایل نقلیه، توزیع عادلانه یارانه ها را تضمین می کند، مصرف کارآمد را تشویق می کند و مصرف کلی بنزین را نیز کاهش می دهد.

یکی از مهمترین مزایای مدل بنزین به ازای هر نفر، پتانسیل آن در حذف قاچاق سوخت است. با همسویی قیمت بنزین داخلی با قیمت های بازار و کاهش در دسترس بودن سوخت یارانه ای سنگین، انگیزه قاچاق کاهش می یابد. بازار تنظیم شده سهمیه بندی بنزین می تواند توزیع و قیمت گذاری را کنترل کند و سود قاچاق را کاهش دهد.

برای صنعت حمل و نقل نیز به جای مصرف بنزین بر اساس پیمایش، سهمیه سوخت مبتنی بر گاز طبیعی فشرده (CNG) خواهد بود. سهمیه CNG به وسایل نقلیه در بخش حمل و نقل به شرط مجهز بودن به GPS برای محاسبه ناوبری و پیمایش خودکار اختصاص می یابد. این سیستم تضمین می کند که صنعت حمل و نقل می تواند به طور کارآمد عمل کند و در عین حال اتکا به بنزین یارانه ای را به حداقل برساند. مزایای استراتژیک و اقتصادی این مدل از جمله بهبود امنیت انرژی، کاهش هزینه های دولت برای یارانه ها و افزایش درآمد خانوار قابل توجه است. مدل بنزین به ازای هر نفر می تواند چشم انداز انرژی ایران را متحول کند و آینده ای پایدار و عادلانه را برای همه شهروندان تضمین کند.